چکیده:
خورشیدنیایش نخستین نیایش از پنج نیایش مذکور در <em>خرده‌اوستا</em> است. <em>خرده‌اوستا</em> یا اوستای کوچک یکی از بخش‌های اوستای متأخر است. تدوین <em>خرده‌اوستا</em> به آذرباد مهرسپندان، موبدان‌موبد زمان شاپور دوم ساسانی (309- 379 م.)، نسبت داده شده است. در دورۀ ساسانی موبدان زردشتی بر آن شدند تا اوستا را که تا آن زمان به صورت شفاهی حفظ و نقل می‌شد و برای مردم قابل فهم نبود به زبان زندۀ آن عهد، یعنی فارسی میانه، ترجمه و تفسیر کنند. این ترجمه‌ها و تفسیرهای مترجمان از عبارات اوستایی اصطلاحاً «زند» نامیده می‌شود. در این مقاله، متن زند خورشیدنیایش بر اساس شیوۀ آوانویسی مکنزی نوشته شده و برگردان فارسی آن در زیر عبارت آورده شده است. سپس متن زند با متن اوستایی آن تطبیق داده شده و تفاوت‌های موجود بین آنها در پی‌نوشت یادداشت شده است.
نمایه نشر:
شکیبا فهیمه . (2018). بررسی متن زند خورشیدنیایش و مقایسۀ آن با متن اوستایی. پژوهش های ادیانی, 10(5), 63-82
